Man en ik zijn bezig met verhuizen. De zoektocht naar een nieuwe geschikte en ook nog inspirerende woonplek is vooralsnog als een slalom zonder eind. Telkens als we denken: ‘Nu zijn we er’ duikt er een nieuwe aanwijzing op en gaan we ’terug naar af’.
Gaswinner Vermillion heeft nieuwe vergunningen voor Friesland gekregen,
zoutwinning (bodemdaling) blijkt in de buurt,
een flinke grasdrogerij die je op Google maps ontdekt,
ook zendmasten en windmolens natuurlijk,
grote boerenbedrijven met steeds vaker automatische melkrobots,
een supermarkt om de hoek (klimaatbeheersing),
een put met rioolpomp voor de deur,
iemand met airco in/aan z’n huis,
een jacuzzi in de tuin, een vijverpomp,
geen huis meer met centrale ventilatie…
je kunt ’t zo gek niet bedenken.
Linksom rechtsom…
overal ‘Brom’ en heel vaak ’tril’ en ‘druk’…
Hoeveel mensen zouden er zo in Nederland achter elkaar aan ’t hollen zijn? De ene milieu gedupeerde vertrekt uit Noorden naar ’t vermeende rustigere Zuiden, de ander vanuit Zutphen juist naar dat Noorden en op websites en Facebookpagina’s kruisen we elkaar. We wisselen er informatie uit in de hoop er beter van te worden.
Ik bemerk door dit verhuistraject een verbetering in humeur bij mezelf…we gaan weg van wat niet goed is en niet goed voelt. Maar het is een illusie want wat treffen we straks aan? Ik kan ’t nu al voorspellen. Toch zullen we, in ons geval, wat winst behalen. Wonen in een vrijstaand huis is een lang gekoesterde wens. De vraag blijft wel: hoe vrij ben je, gevangen in akoestisch geweld?
Succes met eventuele eigen plannen en sterkte met uw situatie.