Een stukje uit het lange Engelstalige artikel Hearing at low and infrasonic frequencies (2004) van Pederson & Moller…Dit ‘uitgeknipte’ stukje gaat over de mogelijke oorzaak van de vermeende gevoeligheid voor laagfrequent geluid.
U kunt aanvullend kijken bij Werking van de oren. Het is een complex verhaal.
Inhoudsopgaaf van de pagina die nu voorligt:
Engelse tekst
Vertaling Hanne
Termen uitleg
Verduidelijkend plaatje slakkenhuis
Vragen
Extraordinary sensitivity to low-frequency sound might be explained by abnormalities in the person’s hearing organs. A theoretical example could be an abnormally small aperture in the helicotrema at the apex of the cochlea. For lowfrequency sound the helicotrema acts like a kind of pressure equalization vent for the perilymph in the cochlea, equalizing the pressure between the scala tympani and the scala vestibuli. If the helicotrema is unusually narrow or blocked, it cannot equalize the pressure fast enough, and an unusually high pressure will build up between the scala tympani and the scala vestibuli. The result is a greater mechanical excitation of the basilar membrane, and thus a higher sensitivity to these sounds is expected. For examples of simulations of the effect of the size of helicotrema see e.g. Schick (1994).
Vertaling Hanne (zo goed als ik kan, mogelijk niet perfect)
Buitengewone gevoeligheid voor laagfrequent geluid zou kunnen worden verklaard door persoonlijke afwijkingen in het gehoorapparaat. Theoretisch gezien zou een abnormaal kleine opening in het helicotrema op de top van de chochlea (slakkenhuis) oorzaak kunnen zijn. Voor laagfrequent geluid functioneert de helicotrema als een soort drukverschil opheffend ventiel voor het perilymfe (HP: specifieke vloeistof) in het slakkenhuis, druk gelijkmakend tussen de scala tympani en de scala vestibuli. De kleinere opening resulteert in een grotere mechanische activering/prikkeling van het basale membraam, een hogere gevoeligheid voor laagfrequent geluid is dan te verwachten. Om voorbeelden te zien van het effect van de grootte van de helicotrema zie onderzoek van Schick (1994).
Hanne:
Termen uitleg – eenvoudig:
- perilymfe: specifieke vloeistof in de hier onderstaande holtes
- scala tympani: spiralende holte met perilymfe vocht gevuld) en
- de scala vestibuli: een parallel aan de scala tympani spiralende holte met perilymfe vocht gevuld.
- De beide met vocht gevulde spiralende holtes worden gescheiden door het basale membraam.
Het plaatje is 2D…probeer het je 3D voor te stellen. De cochlea/het slakkenhuis ziet eruit als een werkelijk slakkenhuis als je het 3D ziet. In het onderstaande plaatje zit de helicotrema op de top van de (bovenste) krul van het slakkenhuis, dus 3D gezien op de top van het slakkenhuis. De helicotrema is dat deel van het slakkenhuis (labyrinth) waar de scala tympani en de scale vestibule samen komen, in de top. De haarcellen in de buurt van dit gebied zijn ‘gespecialiseerd’ in het waarnemen van (zeer) lage frequenties. De basis van het slakkenhuis is juist het best in staat om hoge frequenties waar te nemen.
Vragen die deze uitleg van Pederson & Moller direct oproept:
- Wat maakt de verkleining van de opening van het helicotrema? Een blokkade? Bijvoorbeeld een korreltje van iets? Of trekt spierspanning aan het slakkenhuis – associatieve gedachte door het beeld van een blaastuutje van een ballon dat je wat uitrekt…Of is het een adequate manier van het oor om de hersenen tegen extreme emissie in het milieu te beschermen? Anders?
- Klopt deze uitleg met de ervaring van meerdere gedupeerden die een oordopje in 1 oor doen om de Brom/Zoem in het andere oor te stoppen cq dempen? Ik weet niet hoe een en ander precies werkt. Wie ’t weet, mag ’t me graag zeggen via Contact. Dan zorg ik dat het op de website komt.